Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Χρώματα




Το άδειο μου ποτήρι από κρασί, που το στριφογύριζα για ώρα αρκετή πάνω στα χείλια μου καθώς αποφάσιζα ποια θα είμαι από αύριο, τελικά το εκτόξευσα πάνω στον τοίχο απέναντι απ’τη τζαμαρία στην οποία ακουμπώ με την πλάτη, καθισμένη κάτω.
Διαλύθηκε αμέσως, μικρά γυαλιστερά τζαμάκια απλώθηκαν στο δάπεδο που πατώ ξυπόλητη.
Κι ύστερα τίναξα απ’την καρδιά μου, πάνω στον ίδιο τοίχο, τα χρώματα της ζωής μου μαζί σου, για να φύγεις για μια στιγμή από πάνω μου, έτσι. Απλά, έτσι.
Τίναξα το σκούρο πράσινο που καθρεφτίζει τα ξανασμιξίματά μας μετά από ό,τι εγώ θεωρώ μάχη.
Το βαθύ μπλε των θαλασσών πάνω απ’τις οποίες έχουμε ταξιδέψει και το λευκό του μαρμάρου που χαϊδεύει η κουρτίνα μας το απόγευμα.
Το μωβ της ιδέας  ενός περιπάτου και το άσχημο κίτρινο του τίποτε, όποιου πράγματος είναι φανταχτερό αλλά αδιάφορο και δεν μ’αγγίζει.
Και το μαύρο, το μαύρο τίναξα από την καρδιά μου τελευταίο.
Το μαύρο που μου γεννιέται απ’την ανάγκη, την ανάγκη που με κατακλύζει, που κυλάει στο αίμα μου και με βάφει, με πνίγει, με καθιερώνει, με ορίζει. Την ανάγκη που με κατευθύνει, που με οδηγεί να αποφασίζω, εκείνη που μου στερεί το δικαίωμα στην επιλογή, την ανάγκη μου να αναπνέω το πρόσωπό σου και να κοιμάμαι στην αγκαλιά σου ό,τι κι αν συμβαίνει, ήρεμη πια ότι τα καταφέραμε κι απόψε ως το κρεβάτι μας.
Τα χρώματα πλημμύρισαν τον απορημένο μου τοίχο κι έσταξαν στα σπασμένα γυαλιά. Τα μουδιασμένα μου ξυπόλητα βήματα πάνω τους προσθέτουν και το κόκκινο χρώμα στην αποψινή μου ακαταστασία.
Το κόκκινο του σε θέλω. Το κόκκινο του δεν με νοιάζει τίποτα άλλο στον κόσμο αυτό εκτός από εσένα.
Απ’τα κομμένα μου σημεία παρεισφρέουν όλα τα χρώματα ξανά μες στο σώμα μου και εν τέλει βρίσκεσαι ξανά μέσα μου.
Δεν εκπλήσσομαι και ιδιαίτερα, πάντως. Γιατί, πάντα.
Εσύ, πάντα.

22 σχόλια:

  1. Γεια σου κι από εδώ Μαρία μου! Καλώς σε βρίσκω. Βλέπω έχεις πολύ υλικό που θα μπορούσε να βρει μια ωραία γωνίτσα και στην εφημερίδα μας, για δες αυτόν τον σύνδεσμο μήπως σε ενδιαφέρει. http://enfo.gr Μπορείς να κάνεις εγγραφή και να κάνεις τις δικές σου αναρτήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Χριστίνα! Είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον, θα το σκεφτώ.
      Σ'ευχαριστώ για την πρόταση :)

      Διαγραφή
  2. Με καθήλωσε η γραφή σου. Εξαιρετικό κείμενο!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλημέρα και καλό μήνα!
    Με πολλές ωραίες στιγμές, ενδιαφέρουσες δραστηριότητες και το κυριότερο θετικούς ανθρώπους.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έτσι είναι πονάμε και ξάφνου αναδύονται
    όλες οι αποχρώσεις μέσα μας με κυρίαρχο
    το άλικο του πάθους!!!
    Σπάει η ψυχή κάποτε αλλά ξέρει να μαζεύει
    το κομμάτια της ...και μην ακούς αυτούς που
    λένε: "το γυαλί που σπάει δεν ξανακολλάει"

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ αισιόδοξο, νομίζω πως κι εγώ το πιστεύω αυτό...
      Γεια σου Ελενίτσα μου!

      Διαγραφή
  5. Το κόκκινο του σε θέλω... μίλησες στην ψυχή μου!!! Εξαιρετικό! Μπράβο μαρία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κι ύστερα ήρθε το κόκκινο..
    Που όλα τα κατατροπώνει...
    Υπέροχο.. Καλό μήνα Μαίρη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επίσης Πετρούλα μου. Σ'ευχαριστώ πολύ!
      Σου έχω πρόσκληση σε tag. Θα έρθω να στη φέρω :)

      Διαγραφή
  7. Όμορφα τα χρώματά σου, όμορφα και τα λόγια που τα εξέφρασαν... Μαρία μου, καλώς σε βρίσκω και στα σχόλιά σου!
    (Για δες ΕΔΩ Έχεις πρόσκληση!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ και από εδώ για την πρόσκληση!
      Καλώς ήρθες! :)

      Διαγραφή
  8. Ωραίο το άτιμο το κόκκινο!
    :-)
    Καλό μήνα, γλυκό μου κορίτσι!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το'χεις κοριτσάκι μου! Το'χεις, και πολύ μάλιστα! Ένα μεγάλο μπράβο για την γραφή σου και φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ είσαι εκπληκτική, εκπληκτική φωτογράφος!
      Απίστευτη! Φιλιά Βιβή και σ'ευχαριστώ για τη βόλτα σου! :)

      Διαγραφή
  10. Πολύ πολύ όμορφο Μαρία μου!
    Όλα τα χρώματα μέσα στον Έρωτα όλα!
    (αχ εκείνο το κόκκινο!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα χαρώ πολύ να μοιραστείτε μαζί μου τις σκέψεις σας. Είστε ευπρόσδεκτοι να σχολιάσετε όπως αισθάνεστε!