Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Προσαρμογή συναισθήματος


Ορισμένα συναισθήματα χρειάζονται χρόνο για να μπορούν να πραγματοποιούν την ενδοσκόπησή τους, να εξελίσσονται σ’ άλλες μορφές, υποταγμένα στα συμφραζόμενα της ζωής του καθενός.
Η συνειδητοποίηση πως δεν νιώθουμε πια κάτι που νιώθαμε μπορεί να είναι άδικα έτσι τρομακτική. Ας δώσουμε λίγο χρόνο. Ας αγνοήσουμε το ίδιο το μυαλό μας για μια στιγμή. Το συναίσθημα δεν χάνεται, μετουσιώνεται σε κάτι άλλο ενδεχομένως, αλλά δεν χάνεται... Άλλες φορές, ας μη βιαζόμαστε να περηφανευτούμε στην καρδιά μας πως πλέον δεν νιώθουμε αυτό που μας πλήγωνε. Μπορεί να απομακρύνθηκε από εμάς για να δει αν μπορεί, αν αντέχει να συνεχίζει να ζει ως τέτοιο. Να δει, με τι το ταΐσαμε τόσο καιρό; Ποια η δική μας εμπλοκή στη διατήρηση ή στην απώλειά του; Μπορεί να έχει μπει σε μία διαδικασία  αυξομείωσης, μπλεγμένο με τα δεδομένα της πραγματικότητας, λογομαχώντας μαζί της και προσαρμοζόμενο, προσπαθώντας να δει τι δικό της θα αγνοήσει ή τι θα λάβει σοβαρά υπόψη πριν γυρίσει στην ψυχή μας. Δεν νιώθουμε μ’ έναν τρόπο ό, τι και να γίνεται. Κάποια στιγμή κάποια πράγματα τα παίρνουμε κι εμείς απόφαση.
Το συναίσθημά μας πάντα επιστρέφει αλλαγμένο όταν για λίγο μοιάζει να μας εγκατέλειψε και νιώθουμε μουδιασμένοι. Ας μην έχουμε την παράλογη απαίτηση να παραμένει αμετάβλητο μέσα στις μέρες, κι εκείνο σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο ζει και έχει ψυχή. Σ’ έναν κόσμο γεμάτο ερεθίσματα και προκλήσεις. Ας περιμένουμε την απόφανσή του: άλλωστε αυτοί είμαστε, ό, τι μας υποδεικνύει εκείνο. Γι' αυτό ας είμαστε εκεί, έτοιμοι να το ακούσουμε ουσιαστικά, πραγματικά και να το αποδεχτούμε με ψυχραιμία.
.

25 σχόλια:

  1. Mαρία για ακόμη μια φορά σ'ευχαριστώ!
    Τροφή για σκέψη και η σημερινή σου ανάρτηση για εμένα.
    Καλό ξημέρωμα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απο την καρδιά δεν μπορούμε να κρυφτουμε....δυστυχως...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, δεν μπορούμε τις πιο πολλές φορές. Και καλό θα ήταν να προσπαθούσαμε να μην το προσπαθούμε καν! Όλα γίνονται στον καιρό τους, χωρίς πίεση.

      Διαγραφή
  3. Το συναίσθημα ως αντιδάνειο από τη λογική ("το συναίσθημά μας πάντα επιστρέφει αλλαγμένο όταν για λίγο μοιάζει να μας εγκατέλειψε...). Μού αρέσει η ιδέα.
    Και η αδιαφορία συναίσθημα μπορεί να ονομαστεί: της απουσίας συναισθήματος. Από την άποψη αυτή, ποτέ ένα συναίσθημα δε χάνεται, όταν αλλάζει. Και να μετασχηματιστεί σε αδιαφορία, πάλι στην κατηγορία "συναίσθημα" μένει. Αλλά στην περίπτωση αυτή, δε μας αφορά πλέον - η αδιαφορία αφορά μόνο το άτομο που την αισθάνεται - οι υπόλοιποι,δεν αποτελούν αντικείμενό της. Μα έτσι, σκέφτομαι, το συγκεκριμένο συναίσθημα δεν ενώνει με τον κόσμο, παρά χωρίζει από αυτόν. Οπότε, λογικό είναι να τρομάζει, αν δηλώνει ότι οι γέφυρες έχουν κοπεί.
    Παρόλα αυτά, ακόμα κι αν ένα συναίσθημα αλλάξει σε αδιαφορία, κάτι έχει προλάβει να μας δώσει στη διάρκεια ζωής του. Ενδεχομένως γι'αυτό η συνειδητοποίηση πως δε νιώθουμε πια όπως κάποτε να είναι τρομακτική. Επειδή τής δίνουμε τη σημασία "κάτι χάθηκε άσκοπα". Είναι χάρη στα συναισθήματα, όμως, που μεγαλώνουμε. Αυτά σκέφτομαι. :-)
    (Χριστουγεννιάτικη διάθεση, ε;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λατρεύω τα Χριστούγεννα! Δεν θα μπορούσα να μην στολίσω και το blog λιγάκι. Όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά για εμένα! Να προλάβω να τα ευχαριστηθώ :)
      Έχεις δίκιο, κάθε νεκρό συναίσθημα ουσιαστικά μετατρέπεται σε αδιαφορία. Και ναι, πριν καταλήξει εκεί, δίνει πράγματα στην ψυχή μας και της αφήνει σημαδάκια... που αυτά μας μεγαλώνουν, έχεις δίκιο.
      Σ'ευχαριστώ πολύ που περνάς, καλή σου μέρα!
      (Το όνομά σου; Να μπορώ να σε προσφωνώ...!)

      Διαγραφή
  4. Διονυσία.
    (Μερικές μέρες πριν, διάβασα να με αναφέρει ένας blogger, σκασμένος από το... μακρόν του ψευδωνύμου, tllfwii! :-p)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα, κοίτα να δεις, εδώ που τα λέμε τον καταλαβαίνω! Διονυσία λοιπόν.
      (Πήγαινε αν θέλεις μία βόλτα από την προηγούμενη ανάρτηση που τα λέγαμε. Η Ηλιοκέντητη σου απάντησε σε ό,τι την είχες ρωτήσει.)

      Διαγραφή
  5. Σαφώς και τα συναισθήματα αλλάζουν πολλές φορές. Άλλοτε προς το καλύτερο και άλλοτε προς το χειρότερο.
    Το να μπορούμε να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε το κάθε μας συναίσθημα, κατ' επέκτασην τον εαυτό μας, θέλει πολλά μερόνυχτα αυτοαναιρέσεων! Κάθε συναίσθημα και ένας δαίμονας (καλός ή κακός δεν έχει σημασία). Μη νομίζεις, να κι εγώ εδώ μία από τα ίδια. Με τους δικούς μου δαίμονες παλεύω!
    Το συναίσθημα το θεωρώ κάτι σα συνωμοσία... Ότι πλανάται στον αέρα, αυτό είναι το αληθινό!
    Σε σκέψεις με έβαλες σήμερα, χαχαχαχα.
    Φιλιάααααα :)))


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα, όλοι παλεύουν με τα διαβολάκια τους! Κι ελπίζω να συμφιλιώνονται εύκολα στο τέλος... Φιλιά κι από μένα! :)

      Διαγραφή
  6. Πάρα πολύ όμορφα λόγια Μαρία...! με μεγάλη δόση αλήθειας για τα συναισθήματα και τα ταξίδια τους στον ψυχισμό μας. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση και τροφή για σκέψη, όπως ανέφερε και η Ηλιοκέντητη πιο πάνω.
    Φιλιά, Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Έλλη! :)
      Σ'ευχαριστώ πολύ! Καλό σου απόγευμα, φιλιά και από εμένα. :)

      Διαγραφή
  8. καλώς σε βρηκα, ελπίζω να τα λέμε... Τα συναισθήματα είναι ισχυρό ατου στην ζωή μας... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είχα ξεχάσει πόσο ωραία γράφεις!
    Και τις αλήθειες τις γράφεις ακόμα πιο ωραία :)
    Σε ο,τι με αφορά, όταν αλλάζει το συναίσθημα,
    δεν επανέρχεται ποτέ το άτιμο..!

    Υ.Γ Με γεια η γιορταστική ανακαίνιση! Πολλά φιλιά! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μέρα!
      Η αλήθεια είναι πως κι εγώ, αντίθετα με ό,τι θα ήθελα να πιστεύω, νομίζω ότι όταν πραγματικά χάσεις ένα συναίσθημα δεν το ξαναβρίσκεις καθόλου συχνά! Τουλάχιστον όχι αλώβητο και όχι όπως ήταν...
      Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια! ღ

      Διαγραφή
  10. Γειά σου Μαρία μου!
    "Να δει τι το ταϊσαμε τόσο καιρό..." Εδώ είναι όλη σου η ανάρτηση... Είμαστε και τα συναισθήματα μας, όχι μόνο αλλά και αυτά. Πρέπει να τα ακούμε, να τα παρατηρούμε και να βλέπουμε τι έχουν να μας δείξουν για το ποιοί είμαστε και γιατί είμαστε έτσι.
    Ωραίος ο προβληματισμός σου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την! :)
      Πιστεύω πως σε μεγάλο βαθμό επηρεάζουμε τα συναισθήματά μας κι εμείς, έστω και ασυνείδητα. Παρότι έχουμε την εντύπωση πως μας κάνουν ό,τι θέλουν, τα κατευθύνουμε κι εμείς με διάφορους τρόπους ορισμένες φορές.
      Φυσικά και δεν είμαστε μόνο αυτά, συμφωνώ... αλλά όντως μπορούν να δείξουν πολλά για την ψυχοσύνθεσή μας!
      Φιλιά πολλά γλυκιά μανούλα!

      Διαγραφή
  11. Θα μείνω στο χρόνο για ενδοσκόπηση που όλοι έχουμε ανάγκη.
    Γιατί όσοι σταθεροί κι αν νομίζουμε ότι είμαστε.. όλα αλλάζουν με την πορεία του χρόνου!
    (Μαράκι...νομίζω ότι έχουν γίνει πολλές αλλαγές στη ζωή σου στο διάστημα που σε χάσαμε ε;;;)
    Πολλά φιλιά! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι, πολλά αλλάζει ο χρόνος και καμία φορά δεν το συνειδητοποιούμε. Γι'αυτό πρέπει να είμαστε πάντα σε σύνδεση με τον εσωτερικό μας κόσμο, να παρακολουθούμε τι συμβαίνει μέσα μας... και να μην τρέφουμε ψευδείς εντυπώσεις!
      Χαχα, θα κάνω ίσως κάποια ανάρτηση κάποια στιγμή για τις αλλαγές αυτές Αριστέα μου... Δεν πέφτεις έξω, ναι! ♥♥♥

      Διαγραφή
  12. Καλησπέρα Μαρία μου και καλως σε βρήκα!
    Πολύ όμορφη η αναρτηση σου και γεμάτη ουσία. Τα συναισθήματα όντως πρέπει να παίρνουν το χρόνο τους να ωριμάζουν και να ολοκληρώνονται. Πολλές φορές δεν το συνειδητοποιουμε, βιαζόμαστε και αντί να απολαμβάνουμε όσα μας συμβαίνουν , γεμίζουμε με άγχος. Σου μιλάω ως παθούσα!!!
    Υπέροχο το μπλογκακι σου!
    Σε φιλώ
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλώς ήρθες! :)
      Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πράγματι το άγχος μόνο βλάπτει... μας οδηγεί στο να χάνουμε πολύτιμες στιγμές της ζωής μας!
      Καλή σου μέρα, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  13. Άργησα να περάσω, μα ευτυχώς, δεν έχασα αυτή την υπέροχη και ουσιαστική και τόσο μα τόσο αληθινή ανάρτηση...
    Να είσαι καλά, κορίτσι μου!
    Αγκαλιά μεγάλη!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα χαρώ πολύ να μοιραστείτε μαζί μου τις σκέψεις σας. Είστε ευπρόσδεκτοι να σχολιάσετε όπως αισθάνεστε!