Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Η Συγκυρία




Κοίταξε τώρα να δεις, την άβολη συγκυρία στην οποία έχουμε περιέλθει.
Κάθισε και άκουσέ με –άσ’το κάτω αυτό, θέλω να με ακούσεις καλά.
Τα σκεφτόμουν όλη μου τη ζωή αυτά που ήθελα να σου πω απόψε. Τα΄χα σχεδιασμένα. Τα΄χα γράψει, τα είχα πει σε όλους. Νομίζω πως τα σκεφτόμουν πριν να σε γνωρίσω. Ή ίσως, πριν να γεννηθώ.
Κι έτσι ήμουν σίγουρη για την επιτυχή έκβαση του μονολόγου μου. Που συνοπτικά θα έλεγε ότι δεν μπορώ έτσι, ότι δεν είμαι κατασκευασμένη για τη ζωή μας. Ότι μάλλον κάναμε κάποιο λάθος στη διαλογή και στα ζύγια.
Ότι ξεχνάω να αναπνέω καμιά φορά. Κι ότι χθες στ’αμάξι στον λόφο με τις στενές στροφές έκλεισα τα μάτια μου για μια στιγμή. Ακούς πράγματα; Εγώ. Πήγα πάλι να τρελαθώ χθες εγώ.
Δεν ξέρω πώς να αποζημιώσω όλους που χρειάζεται.
Είσαι κι εσύ που πιστεύεις στα γραφτά, είμαι κι εγώ που δεν πιστεύω. Είναι και που τα ρυθμίζεις όλα όπως θες, δε βλέπω πουθενά το μαγικό χέρι κανενός. Σε καμιά μας μέρα.
Κι έτσι απόψε σε φώναξα εδώ για να σου πω όλα αυτά που σκέφτομαι από πριν γεννηθώ. Με περίμεναν από τα χρόνια που δεν ζούσε κανείς, να υπάρξω για να ισχύσουν, δεν θυμάμαι σε ποια ιστορική φάση εμφανίστηκες εσύ και η κατάστασή σου. Λίγη σημασία έχει, εσύ είσαι στο πλάνο πάντα έτσι κι αλλιώς, ακόμα κι όταν είσαι εξαφανισμένος για βδομάδες.
Και κοίτα, αν είναι δυνατόν, μια ατυχής, δυσμενής συγκυρία που ορθώνεται μπροστά μας απόψε.
Τα μάτια σου έκλεψαν τις λέξεις μου.
Ώσπου να τα συμφωνήσω με τη λήθη, μέχρι να διαπραγματευτώ την τιμή μου, θα μας βάλω λίγο ποτό ακόμα και θα σου τραγουδήσω όποια πικρή ανάμνησή μας μπορώ να ανακαλέσω. Θα προτιμηθούν όσες μου πάνε στη χροιά μου. Κι έτσι θα σε φέρω στο κλίμα.
Μου δεσμεύεις το μυαλό μου κι ό,τι έχει μείνει ψάχνει γύρω του για παρέα αλλά είναι όλοι πληγωμένοι. Επικίνδυνοι.
Κι εγώ πάλι ξεχνάω να αναπνέω και είμαι σίγουρη πως γραφτά δεν υπάρχουν κι αν υπήρχαν θα τα’σκιζα, κι αν τα’σκιζα θα’κλαιγα από πάνω τους, κι αν μ' έβλεπες θα 'χες ένα ύφος τόσο παγωμένο, σαν να φοβόσουν – μα τι κάνεις εκεί, άσ’το αυτό σου είπα.
Θα το διαλύσεις κι αυτό.


18 σχόλια:

  1. Χείμαρρος ο μονόλογός σου... Χείμαρρος και πώς να σε διακόψω? Και τί να σου γράψω, άλλωστε?
    Είναι ωραίο να κλέβουν τις λέξεις τα μάτια, μα όμως και η ... αναπνοή είναι ζωτικής σημασίας...
    Ας μείνω στο ότι μου αρέσουν οι αλλαγές (στο blog σου!)
    ;-)
    ΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
    Με όμορφα βλέμματα και ανάσες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Γιάννα μου, το έφτιαχνα χθες όλη νύχτα!
      Χαίρομαι που σου αρέσει!
      Καλό σαββατοκύριακο και σε εσένα :)

      Διαγραφή
  2. Όσο κι αν πονούν κάποιοι μονόλογοι
    στο τέλος λειτουργούν λυτρωτικά
    Αυτή την αίσθηση αποκόμισα (μια εξιλέωση)
    κι ακόμα τον επεξεργάζομαι στο μυαλό μου....

    Σε φιλώ πολύ Μαρία μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρειάζεται μία εξιλέωση όταν κρατάς πολλά πράγματα μέσα σου. Κάποια στιγμή πρέπει να τα πεις, για να μπορείς μετά να ξαναξεκινήσεις από την αρχή...
      Γεια σου Ελένη μου :)

      Διαγραφή
  3. Έχω βρεθεί και γω σε αυτη τη φάση. Να τα εχω σκεφτεί όλα όσα θα ήθελα να πω και τελικά να καταλήγω να χανομαι σε ενα βλέμμα! Ό,τι διαλύεται μπορει να ξαναφτιαχτεί!
    Καλό Σαββατόβραδο
    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω αν το πιστεύω κι εγώ αυτό Αριάδνη μου, ότι ό,τι διαλύεται μπορεί να ξαναφτιαχτεί... Ό,τι ραγίζει, ναι. Ό,τι διαλύεται;
      Γενικά, δεν είναι βιωματική η ανάρτηση. Αλλά κι εγώ έχω βρεθεί σ'αυτή τη θέση!
      Πιστεύω πως όλοι τα'χουμε χάσει μπροστά σ'ένα βλέμμα, κάποια στιγμή.
      Καλό σαββατόβραδο και σε σένα κορίτσι μου :)

      Διαγραφή
  4. Πανέμορφο μπράβο σου. Χειμαρος όπως είπαν κ παραπάνω. Αλλά μην ανησυχείς, ίσως τελικά το μόνο που έπρεπε να κάνεις ήταν να κοιτάξεις αυτά τα μάτια και να μη μιλήσεις καθόλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα... Πολύ σωστό!
      Δεν είναι βιωματική η ανάρτηση κοπέλα μου :)
      Καλό σου βράδυ...

      Διαγραφή
  5. Πιάστηκα από μιά σου πρόταση:"Δεν ξέρω πώς να αποζημιώσω όλους που χρειάζεται."
    Επειδή για χρόνια λειτουργούσα έτσι, έχω φτάσει σε σημείο να πιστεύω πως κανέναν και για κανέναν λόγο δε χρειάζεται να αποζημιώσεις. Δική σου η ζωή, οι επιλογές της, τα λάθη και τα σωστά της...
    Μπορεί να ακούγεται σκληρό, μα είναι κάτι στο οποίο έχω καταλήξει μετά από αποκτηθείσες εμπειρίες.
    Όμορφη Κυριακή να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις και δεν έχεις δίκιο... Κάποιοι δεν αξίζουν τη συμπεριφορά μας μερικές φορές. Όταν μας αγαπούν και μας φέρονται όμορφα και μας νοιάζονται και ανησυχούν για εμάς. Είναι άδικο.
      Κι εσύ κορίτσι μου!

      Διαγραφή
  6. Θα κρατήσω την τέχνη τής γραφής σου, που ξεχειλίζει συναίσθημα και ταλέντο.. Η γραφή πάντως, πάντα βοηθά να επεξεργαστούμε καταστάσεις και σχέσεις.. Φιλιά πολλά και με γεια η ανακαίνιση! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα'σαι καλά Πέτρα μου... Αγαπώ να γράφω, γι'αυτό κυρίως δημιουργήθηκε αυτό το blog!
      Eλπίζω να σου αρέσει η ανακαίνιση, νομίζω εγώ την συνήθισα σχετικά.
      Καλό απόγευμα :)

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα Μαρία μου.
    Πόσο όμορφο το σπιτικό σου, μου αρέσει πολύ όλη αυτή η εναλλαγή άσπρου μαύρου, τόσο αφαιρετική, τόσο δυναμική, καλορίζικη :)
    Η γραφή σου τώρα... η γραφή σου έχει στόφα μεγάλου τεχνίτη του λόγου,
    σαν κι αυτούς που έχουν μάθει να ξεφλουδίζουν την ψυχή τους απάνω στο χαρτί.
    Το παραπάνω θα γινόταν ένα ζηλευτό μονόπρακτο... ΕΥΓΕ ΣΟΥ, Μαρία μου.
    Σε φιλώ σε ολα τα χρώματα του δειλινού <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ μου άρεσε η αλλαγή εδώ! Με γεια! :)
    Ο μονόλογος έντονος - δύσκολο το θέμα σου, αλλά πολύ ωραίο το κείμενό σου και ο τρόπος που πέρασες το μήνυμά σου. Οπτικοποίησα μεμιάς την κοπέλα, το ύφος της, το ξέσπασμά της...
    Φιλιά, καλή εβδομάδα και καλό μήνα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά κοπέλα μου.
      Καλή εβδομάδα και καλό μήνα να έχεις κι εσύ :)

      Διαγραφή
  9. Τα μάτια σου έκλεψαν τις λέξεις...
    .... με μάγεψες καρδούλα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θα χαρώ πολύ να μοιραστείτε μαζί μου τις σκέψεις σας. Είστε ευπρόσδεκτοι να σχολιάσετε όπως αισθάνεστε!