Δική Μου Εποχή

Άλλος ένας Σεπτέμβριος κινητοποίησης, σχεδίων, ονείρων.

Ανήκω μάλλον στη μειοψηφία των ανθρώπων που δεν ευχαριστιούνται τόσο το καλοκαίρι και δεν ανυπομονώ για να έρθει, ούτε στεναχωριέμαι όταν φεύγει. Μου αρέσει η θάλασσα, οι βόλτες, τα ταβερνάκια και το ελαφρύ της ατμόσφαιρας που πηγάζει από όλους τους ξέγνοιαστους, μαυρισμένους και γυαλιστερούς ανθρώπους που συναντώ, αλλά αισθάνομαι μια αδράνεια. Αδράνεια, λες και η ζέστη έχει επιβραδύνει τον ρυθμό της σκέψης μου, σαν να μικραίνει το σώμα μου ή σαν να λιώνω, πράγμα καθόλου απίθανο να συμβαίνει με τέτοιες καυτές θερμοκρασίες. Μη ουσία.

Αυτός ο μήνας λοιπόν αποτελεί μια υπόσχεση. Ακριβώς επειδή δεν σου χαρίζει αμέσως το λυτρωτικό, χρωματιστό, γεμάτο μυρωδιές φθινόπωρο και σε αναγκάζει να το περιμένεις μέχρι τα μέσα του Οκτώβρη, σε κάνει να έχεις να προσβλέπεις σε κάτι. Κι αυτό με αφυπνίζει... Περιμένω τα καφετιά, τα βρεγμένα, τον γκρίζο ουρανό και τα ηλιοβασιλέματά του με τα σκούρα τους χρώματα. Τα απαλά φούτερ και τη θαλπωρή των τζιν. Τις μπαλάντες που σαν να  συγχρονίζονται με τον καιρό, την ώρα, τη θέα από το παράθυρο και κάπως ταιριάζουν…  Για να μην αναφέρω πόσο μου αρέσει ακόμα και το να κρατάω ομπρέλα και να περπατάω ενώ φαντάζομαι ότι ζω κάπου στη βόρεια Ευρώπη σε μία πανέμορφη πόλη κι αποτελώ κι εγώ αυτό το άτομο των δραματικών ταινιών που ζει μια αμειγώς ρομαντική ζωή μέσα σε κάποιο μικρό διαμέρισμα με ταπετσαρίες στους τοίχους και κρεβάτι με φωτάκια και παράθυρα που βλέπουν ξερά κλαδιά και γράφουν σε ημερολόγια με κούπες στο χέρι και με μουσική… Μουσική και στο κρεβάτι μέχρι αργά το Σάββατο πρωί...

Ξεκάθαρα με αλλάζει το φθινόπωρο. Και καθότι μάλλον θέλω να είμαι αρκετά καλή για την αγαπημένη μου εποχή, γίνομαι καλύτερη. Γίνομαι πιο δημιουργική και αισιόδοξη, είμαι πιο ήρεμη, παρατηρώ περισσότερο, μαθαίνω νέες συνταγές, βλέπω ταινίες, επιδιώκω να συγκινούμαι και να συναισθάνομαι, διαβάζω καινούρια βιβλία, αλλάζω τα μαλλιά μου. Φτιάχνω καινούριο μπλογκ ήδη από την πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη! Τα πηγαίνω λίγο καλύτερα με τον κόσμο.

Και ανήκω με περισσότερη από την καρδιά μου όπου είναι που ανήκω ούτως ή άλλως…