Οι
δικές μου λάθος αποφάσεις στέκονται πάντα στην άκρη του μπαρ και με κοιτάζουν.
Έχουν ανακατεμένα μαλλιά και πυκνά σκληρά γένια. Η ματιά τους είναι
διαπεραστική πάνω απ’το ποτήρι με ό,τι πίνουν σκέτο.
Και ο
χαμηλός φωτισμός που δημιουργεί σκιές στο πρόσωπό τους προσδίδοντάς τους αυτό που
τους προσδίδει, σίγουρα δεν λειτουργεί υπέρ μου.
Οι
δικές μου λάθος αποφάσεις συνήθως γνωρίζουν ήδη κάποια από τις φίλες μου και
αρκετά σύντομα βρισκόμαστε να μας συστήνουν. Η χειραψία τους είναι φορτισμένη
με ρεύμα και το βλέμμα τους μαλακό από το ελαφρύ τους μειδίαμα.
Προσπαθώ
να συγκεντρωθώ στη διατήρηση μιας φυσιολογικής συζήτησης, την ώρα που η μουσική
καλύπτει τα μισά από τα λεγόμενά μας και χρειάζεται να τα ξαναπούμε. Ή
χρειάζεται να έρθουμε λίγο πιο κοντά ακόμα για να ακουστούμε.
Και
εν τέλει να κοιταχτούμε κι ύστερα να αποφασίσουμε πως αυτό που λέγαμε δεν είχε
και τόση σημασία τελικά. Οπότε σταματάμε και μένουμε να παρατηρούμε τη θέση
μας, του ενός δίπλα στον άλλον.
Οι
λάθος αποφάσεις μου έχουν βαθιά, ζεστή φωνή και οινοπνευματώδη ανάσα που
μπλέκεται με το άρωμα που ψέκασαν στον λαιμό και τα γένια τους. Καθώς
πλησιάζουμε, ο ένας αναπνέει ανεπαίσθητα στο πρόσωπο του άλλου. Αναπνέει το πρόσωπο του άλλου.
Συνήθως
δεν μπορώ να συγκεντρωθώ για να θυμηθώ αμέσως τον αριθμό του τηλεφώνου μου και
να τον δώσω, οπότε παριστάνω ότι διστάζω. Ωστόσο, τα μαλλιά των λάθος μου
αποφάσεων που μυρίζουν ζεστό μέλι και λουλούδια καθώς σκύβουν το κεφάλι προς
την οθόνη του κινητού τους και περιμένουν, με τη φωτεινότητα να τονίζει το
σχήμα των φρυδιών τους, με βγάζει από το δίλημμα στο οποίο δεν περιήλθα ποτέ
στην πραγματικότητα.
Και
σε λίγες έχει αλλάξει ο ρους όλης μου της μέρας, όταν αποκτά αξία μαγικών
μεγεθών ένα "πού είσαι?" και ένα απροσδόκητο "θέλω
να σε δω".
Ειδικά
όταν το τελευταίο έχει και αποσιωπητικά.
Τις
λάθος μου αποφάσεις τις αναγνωρίζω πια από τους χτύπους της καρδιάς μου. Γρήγοροι,
παρορμητικοί, ενοχλητικοί και δοσμένοι, ακυβέρνητοι και αδάμαστοι όταν δεν τους
νοιάζει να προδοθούν, να παραδοθούν. Να πληγωθούν.
Σε τελική ανάλυση, τις λάθος αποφάσεις σκεφτόμαστε τον περισσότερο καιρό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είτε στεναχωριόμαστε, είτε... κρυφοχαμογελάμε!
;-)
Φιλί γλυκό!
Καλό Σαββατοκύριακο, κορίτσι μου!
Σωστά Γιαννάκι! Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα! :)
ΔιαγραφήΔεν αγαπώ να χρυσώνω το χάπι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαμβάνω το φαρμάκι...ετσι νομίζω!
Σε φιλώ
Αν δεν το γευτείς, όταν έρθει αργότερα η ώρα να το αποδιώξεις δεν θα μπορείς... έτσι είναι που δημιουργούνται τα απωθημένα, οι εμμονικές ιδέες και όλα τα προβληματικά ύστερα. Πόνος που δεν προσπαθείς να αποφύγεις και τον αντιμετωπίζεις με ψυχραιμία και ευθύτητα, έχει ελπίδες να περάσει συντομότερα! Καλό βράδυ Ελενίτσα! :)
ΔιαγραφήΌμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως σε βρήκα και στο ιστολογιό σου.
Φιλάκια ...
Καλώς ήρθες Μαρία Έλενα ! Φιλιά !
ΔιαγραφήΟι λάθος αποφάσεις είναι το... αλατοπίπερο της ζωής μας. Άσε που αν δε τις ζήσεις, δε θα ξέρεις ότι είναι λάθος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο κείμενο! Σε φιλώ! ♥
Aρκεί βέβαια να μην είναι υπερβολικά λάθος και να μην θίγουν κανέναν που δεν φταίει, Rylie!
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ, σ'ευχαριστώ πολύ :))
οι αποφασεις ειναι μερος της ζωης
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιλεγουμε και πραττουμε αναλογα
καλημερα και καλη εβδομαδα
Και σε σένα Κική! Καλημέρα!
ΔιαγραφήΗ ζωή είναι γεμάτη λάθος αποφάσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά στο τέλος είμαστε οι αποφάσεις μας...σωστές λάθος ... μια συλλογή από αποφάσεις ! Δεν μετανιώνω ποτέ!
Πολλά φιλιά Μαρία μου!♥
Ό,τι γεννιέται στην ψυχή, πέρα από νου και λογική, μόνο ο Θεός το κρίνει! Έτσι λέει ένας στίχος, αλλά θα σε γελάσω από πού τον άκουσα.
ΔιαγραφήΚαι σίγουρα δεν μετανιώνουμε. Αν ήταν αυτό που θέλαμε σε μία δεδομένη στιγμή, η επιλογή μας ήταν εμείς οι ίδιοι, όπως τα λες. Και για όσες δεν βγήκαν σε καλό, τι να κάνουμε. Την επόμενη φορά καλύτερα!
Καλό βράδυ Αριστούλα!
Καλέέεεε! Σου έγραφα σχόλιο και πάνω που πάτησα δημοσίευση, χάθηκε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει, δε θα το αναπαράγω εδώ, θα σου ευχηθώ μόνο καλή χρονιά με υγεία, και ό,τι επιθυμείς γλυκούλα μου!
Και να γράφεις πιο συχνά εε! Είμαι Νο1 θαυμάστριά σου!
Φιλάκια πολλάάαα! ❤❤❤
Χαχα, κάποιο πρόβλημα έχεις εσύ πάντα την ώρα που πατάς να μου σχολιάσεις! :) Αχ βρε Αναστασία, κάτι, κάτι δεν κάναμε καλά εμείς! Σ'ευχαριστώ πολύ βρε κοριτσάκι, τις ευχές από εμένα στις έστειλα σε σένα! Φιλιά!
Διαγραφήαγαπητή Μαρία υπέροχη ανάρτηση...υπέροχο το briethe από sia... απλώς το λατρεύω... χαίρομαι που σε βρήκα και να σε διαβάζω! Σε φιλώ... υγ: όσο για τις λάθος αποφάσεις...δεν φταίω εγώ, φταίει η καρδιά μου που λαχταρά αγάπη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήλθες Μαράκι και από εδώ! Εγώ σε έχω ανακαλύψει ήδη και σου έχω σχολιάσει και πολλές φορές, απλά δεν ξέρω αν με έχεις συνδυάσει... :)
ΔιαγραφήΕίναι υπέροχο τραγούδι το Breathe me έχεις δίκιο... Και σε μένα αρέσει πολύ! Αλλά θέλει κι άλλα τραγούδια η λίστα μου! Σιγά σιγά! :)
Όσο για την καρδιά μας που λαχταράει αγάπη... Πάντοτε...
Καλό βράδυ κοπέλα μου.