Το θέμα είναι...

Το θέμα είναι να μη χαλιέται η καρδιά σου.

Να μη δυσκολεύεται, να μη φθείρεται, να μην τη νιώθεις να λουφάζει στη γωνιά της αλλά να την αισθάνεσαι να μεγαλώνει και να φουσκώνει μέσα σου και να'ναι ελεύθερη κι όχι τρομαγμένη ή υποταγμένη σε θελήσεις που τη διαβρώνουν.

Το θέμα είναι να'χουμε δεθεί με ανθρώπους που να μας σηκώνει το σκοινί. Που να υπάρχουν μεταξύ μας ισορροπίες και η σχέση μας μαζί τους να δομείται σε θεμέλια ενδιαφέροντος, νοιαξίματος, εντιμότητας, διακριτικότητας και σεβασμού.

Και πάθους και έρωτα, μαζί.

Το όμορφο δεν χρειάζεται να είναι πολύ σύνθετο.

Το όμορφο, καμιά φορά, βρίσκει τον τρόπο του να υπάρχει έτσι απλά. Μπορεί και προκύπτει χωρίς σκαλίσματα, χωρίς καν να το έχουμε επιδιώξει.

Χωρίς να μας ταλαιπωρήσει καθόλου.

Χωρίς να χρειάζεται περίτεχνους χειρισμούς και εξοντωτικές θυσίες.

Και χωρίς βέβαια να μας πονάει διαρκώς. Δεν έχει ανάγκη να μας πονέσει για να δειχτεί. Και δεν μπορεί, δεν το΄χει μέσα του να μας πονάει ηθελημένα.

 Έρχεται με μια δυναμική δική του και γεννιέται για να δίνει μόνο χαρά και να μας γεμίζει με δύναμη και αυτοπεποίθηση.

Αυτό το όμορφο είναι όμορφο για μένα. Το αβίαστο.

Το χαμηλών τόνων και παράλληλα δυναμικό, που δεν θα σ’αφήσει εκτεθειμένη, που ξέρεις ότι κοντά του νιώθεις ασφάλεια.

Το όμορφο που δεν έχει ανάγκη να επιδεικνύεται. Ούτε και να επιβεβαιώνεται συνεχώς.

Το όμορφο που είναι εκεί γιατί δεν θα μπορούσε να μην είναι, όπως κι εσύ. Και το ξέρεις.

Το πολύτιμο όμορφο εκείνο που λάμπει σαν τον χρυσό, κι η λάμψη του αντικατοπτρίζεται στα μάτια σου.